Groepsaccommodaties in Koudekerke

Koudekerke – in het Zeeuws Koukerke genoemd – is een dorp gelegen op het eiland Walcheren in de gemeente Veere. Het was tevens de naam van een gemeente die van 1811 tot half 1966 heeft bestaan. Koudekerke heeft ongeveer 3500 inwoners en is daarmee het grootste dorp van de gemeente. Er wonen relatief veel forensen en senioren. Het dorp heeft een traditionele band met het aan de kust gelegen Dishoek.

Koudekerke is rond 1067 gesticht nabij een drietal vliedbergen. Het ligt zoals bijna alle dorpen op Walcheren op een kreekrug. Het is een typisch kerkringdorp, met bebouwing in een ring rond de kerk en hieromheen een regelmatige ring van straten. De vorm van het dorpsplein herinnert nog aan de oude gotische kerk die hier vroeger heeft gestaan.

In de 17e eeuw kende vooral Middelburg, als tweede handels- en havenstad van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, een bloeiperiode en verschenen er rond Koudekerke diverse buitenplaatsen waarvan Ter Hooge en Huis der Boede de voornaamste nog bestaande zijn.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog legde de Duitse bezetters bij Koudekerke een landfront aan, als onderdeel van de Atlantikwall. Tegenwoordig herinneren de vele bunkers en de tankgracht nog aan deze periode.

Na de oorlog was Koudekerke het ideale dorp voor arbeiders van De Schelde om te wonen. Hierdoor is het dorp snel gegroeid. Ook tegenwoordig wonen er nog relatief veel forensen, hoewel er ook nog een hoop originele Koudekerkenaren zijn. Koudekerkenaren worden door veel Walchenaren ook wel moppenvreters, of vuulte (“onkruid”) genoemd, hoewel dat laatste als een scheldwoord mag worden beschouwd.

Koudekerke telt dertien inschrijvingen in het rijksmonumentenregister, waaronder de 17e eeuwse neogotische Michaëlskerk op het dorpsplein en de koren- en pelmolen De Lelie aan de oostzijde van het dorp. Ook de Plompe Toren trekt veel publiek.

Bekijk ook onze andere groepsaccommodaties in Zeeland